Het tijdperk van het nieuwe beleggen is aangebroken

Beleggers zijn er bang voor dat de winsten bij bedrijven, en dus de aandelenkoersen, de komende twaalf maanden zullen dalen. Dat blijkt uit de Bank of America Merrill Lynch Fund Manager Survey uit maart dit jaar.

Zij zijn niet zozeer bang voor een nieuwe recessie die de winsten omlaag zal drukken maar voor stagflatie. Stagflatie is een combinatie van lage of negatieve economische groei en stijgende inflatie.

Stagflatie
 

Sinds het begin van dit jaar is het aandeel van fund managers die zich zorgen maken over stagflatie verdubbeld.

In reactie op die zorgen hebben veel fund managers en beleggers besloten meer geld dan eerder in contanten aan te houden.

Dat is veiliger dan op de beurs ergens in te beleggen. Uit rendementsoogpunt is het een slechte ontwikkeling volgens mij. Sparen levert immers weinig op, dankzij de lage rentes van de centrale banken.

Sparen levert niets op
 

Wanneer we daar vervolgens de inflatie vanaf halen om achter te komen wat sparen echt oplevert, dan is het beeld om te huilen. Veelal is de inflatie namelijk hoger dan de rente op een spaarrekening. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de fiscus die elk jaar belasting heft over een fictief rendement waar spaarders alleen maar van kunnen dromen. Kortom, ondanks de rentebijschrijvingen gaan de spaarders er in reële termen op achteruit.

Dit onderstreept mijn stelling die ik tijdens de afgelopen Dag van de Belegger in de Amsterdamse RAI heb geponeerd, namelijk dat beleggen in de toekomst veel minder een kwestie van zoveel mogelijk rendement maken zal zijn en veel meer in het teken zal staan van het zich beschermen tegen verliezen. De winnaar wordt diegene die het minst verliest.