Just in Time is veranderd in Just wait a while

Als er een lijst gemaakt zou worden van de grote doorbraken op het gebied van management en productie, dan zal het concept van Just-in-time (JIT) delivery er ongetwijfeld zeer hoog op staan. JIT maakt het hebben en onderhouden van grote magazijnen overbodig en betekent ook een streep door de hoge kosten van het aanhouden van voorraden voor productie. Kortom, goed voor winsten, maar is ook goed voor de mondiale inflatie, het onderwerp van deze blog.

Het is dan wel de zaak de logistiek tot in puntjes goed geregeld te hebben. Immers, allerlei onderdelen moeten op tijd besteld worden en binnenkomen om te kunnen blijven produceren. Maar die perfectie is in Japanse handen in goede handen. Want de JIT is een Japanse uitvinding.

Kink in de kabel

Problemen ontstaan wanneer er een kink in de logistieke kabel komt.

De voordelen zijn nog groter als het JIT-principe op mondiaal niveau uitgerold wordt. De problemen zijn in dat geval echter ook een stuk ernstiger en verstrekkender. Zoals nu.

Veel Japanse bedrijven zijn onmisbare schakels in productie van allerlei goederen in de wereldeconomie. De aardbeving en de verschrikkelijke gevolgen ervan hebben de mondiale JIT-keten ernstig verstoord.

De getroffen regio staat in Japan bekend als een lage-lonen-regio, wat betekent dat er relatief veel industrie gevestigd was. Daarmee is de storing in de mondiale JIT-keten nog groter. Bovendien zorgen de black-outs (zo wordt in de rest van Japan stroom regelmatig afgesloten) voor additionele schade. Just-in-time is ergens de afgelopen weken gemuteerd in Just-wait-a-while.

Ramp

Er is een reden waarom de aardbeving op Nieuw-Zeeland eerder dit jaar, in economisch opzicht (het menselijk drama is er natuurlijk niet minder om), veel minder ernstig is geweest dan de aardbeving in Japan. Nieuw-Zeeland is geen Japan. De op twee na grootste economie ter wereld speelt een veel belangrijker rol in het mondiale productieproces.

De ramp in Japan is een duidelijk voorbeeld van hoe rampen en andere verstoringen van het economisch en sociaal leven in deze sterk geglobaliseerde wereld gevolgen hebben voor alle landen.

Hetzelfde geldt voor uitputting van grondstoffen, bevolkings- en welvaartsgroei in de wereld, droogtes en overstromingen en het monetaire beleid in de rest van de wereld (wat dus NIET meer gelijk is aan de Verenigde Staten).

Voorbij zijn de tijden waarin we voor gevolgen op onze economische groei en inflatie konden volstaan met  een blik werpen op de rest van Europa en de VS alleen. Beleggers en ondernemers kunnen het zich niet meer veroorloven de blik tot de nabije omgeving te beperken.