donderdag 21 april 2011

Tussenstand India vs Inflatie 0:1

Onlangs heb ik een blog gewijd aan de strijd tussen centrale banken en de stijgende inflatie (die blog is weer gebaseerd op de gratis nieuwsbrief van maart 2011). Daarin probeerde ik aan te tonen dat ondanks het feit dat veel centrale banken, met name in opkomende landen, de rentes verhogen, zij de strijd tegen de inflatie zullen verliezen.

De centrale bank van India was een van de eerste centrale banken die begon met renteverhogingen. Een jaar later lijkt het er inderdaad sterk op dat die centrale bank de strijd verliest.

Vertrouwen
In maart bedroeg de inflatie in India bijna 9 procent. Dat is niet alleen hoog, maar ook nog onverwacht hoog. De centrale bank ging uit van ongeveer 8 procent. Bovendien bleek de inflatie in januari stukken hoger te hebben gelegen dan eerder gemeld.

Daarmee krijgt de centrale bank van het land een extra probleem bij: geloofwaardigheid en vertrouwen van het publiek komt im frage.

Vertrouwen is veruit het belangrijkste bezit van elke centrale bank, meer waard dan al het goud dat er eventueel in de kluizen ligt. Als het vertrouwen in de wil en bereidheid van een centrale bank om impopulaire maatregelen te nemen (lees flinke renteverhogingen als het nodig is) verdwijnt, dan stijgen de rentes en komt de economische groei in de knel.

Paard

Het probleem met vertrouwen is dat het opbouwen ervan een kwestie van jaren, zo niet decennia is, terwijl het verliezen ervan heel snel kan gaan. Zoals een oud-Hollandse gezegde luidt: vertrouwen komt te voet en gaat te paard.

Wat kan de rest van de wereld leren van het feit dat India de strijd tegen de stijgende inflatie niet wint? Dat je de inflatie niet met een paar renteverhogingen niet kunt afschrikken. De centrale bank van India heeft de rente maar liefst 8 keer verhoogd sinds maart vorig jaar. En toch blijft succes uit. De jaarlijkse inflatie bevindt zich op het hoogste niveau in bijna 2,5 jaar.

Bot wapen
Wanneer een centrale bank aan de verliezende kant lijkt te zijn, dan blijft ze met slechts één bot wapen zitten: de rente. Aan het begin van de strijd kan ze nog woorden als een krachtige wapen gebruiken (hinten op renteverhogingen en vervolgens een lange tijd zelf niets doen omdat de financieële markten het werk zelf doen, namelijk de rentes aanjagen, of het actief sturen van de verwachtingen onder beleggers) maar wanneer het vertrouwen verdwijnt, richten woorden heel weinig tot niets uit. Daden zijn dan nodig.

En die daden zijn dan behoorlijke renteverhogingen, waarbij ze van die orde zijn dat de economische groei daaronder erg gaat lijden. Dát is dan de enige manier om de inflatie succesvol te bestrijden. Paul Volcker, de legendarische voorzitter van de Fed, kan erover meepraten. Hij moest de Amerikaanse economie eind jaren zeventig en begin jaren tachtig in een recessie duwen om de uit de and gelopen inflatie te beteugelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten