De Nederlandse pensioenen worden dit jaar opnieuw aangetast door de inflatie. De pensioenfondsen zijn door hun verliezen op de beurzen niet in staat de beloofde pensioenstijgingen te betalen, aldus De Nederlandsche Bank.
Door het achterblijven van de pensioenen wordt de koopkracht van miljoenen gepensioneerden aangetast. Maar ook de werkenden bouwen hierdoor een slechter pensioen voor later op. Hun pensioenuitkering blijft achter bij de gemiddelde loonstijgingen en prijsstijgingen.
De Nederlandsche Bank baseert zijn conclusies op onderzoek onder de 25 grootste pensioenfondsen. Zij zijn verantwoordelijk voor driekwart van de pensioenen in Nederland. In 2009 had de stijging van de pensioenen ook al weinig om het lijf; toen bedroeg deze gemiddeld 0,2 procent.
De pensioenfondsen ontvangen jaarlijks miljarden aan premies die ze vervolgens beleggen. Met het geld en de winsten uit de beleggingen hopen ze aan hun pensioenverplichtingen te kunnen voldoen. Zolang de financiële markten gezond zijn, gaat dat meestal goed.
Vorig jaar moesten de pensioenfondsen echter een flinke stap terugdoen, doordat de aandelenkoersen instortten. Volledige indexering, waarbij de pensioenen meestijgen met de lonen en de inflatie, was voor vrijwel niemand meer mogelijk. Hoewel het nu iets beter gaat op de beurzen, is een volledige indexering nog lang niet overal mogelijk.
Aan het inhalen van de schade hoeven de fondsen al helemaal niet te denken. Slechts 2,3 procent van alle pensioenfondsen garandeert een indexering aan zijn deelnemers. Bij de rest hangt de uiteindelijke hoogte van het pensioen af van de beschikbare inkomsten. Bron: Het Parool, 31 maart 2010
Mijn commentaar:
Volledige indexering was door de sterk gedaalde aandelenkoersen vrijwel niet meer mogelijk. Die indexering, wat niets anders is dat het jaarlijks verhogen van pensioenen met het inflatiepercentage, wordt in de niet zo verre toekomst zeker onmogelijk zelfs als de aandelenkoersen stijgen. Dat wordt onmogelijk door hoge inflatie. Indexering was makkelijker de afgelopen decennia om meerdere redenen. In de eerste plaats stegen de aandelenkoersen per saldo behoorlijk. Dat ziet er voor de komende jaren niet meer in, al is het maar omdat de hoge economische groei definitief achter ons ligt.
In de tweede plaats stroomde elk jaar veel meer geld binnen bij pensioenfondsen dan wat er uitgekeerd moest worden aan de gepensioneerden. Dat is al veranderd en de komende jaren zullen de reserves almaar kleiner worden. De reden is de vergrijzing, waardoor er meer mensen uitstromen (en dus recht krijgen op een pensioenuitkering) dan het aantal mensen dat zich op de arbeidsmarkt meldt (door het lage geboortecijfer sinds de jaren tachtig). En in de laatste plaats omdat indexeren makkelijk was met een gemiddelde jaarlijkse inflatie van 2 procent. Het wordt onmogelijk met een inflatie van tussen de 5 en 15 procent, iets wat ons de komende jaren te wachten staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten