Onzin over gevolgen europroblemen

Het gebeurt me eigenlijk nooit dat ik mijn radio uit moet zetten terwijl ik rijd omdat ik geïrriteerd wordt door onzin die uit de luidsprekers vandaan komt. Eerder deze week is met dat wel overkomen.

Onderweg naar een afspraak luisterde ik naar een prominente radiozender waar een nog prominentere Nederlander, uit de hoogste lagen van de bestuurlijke elite (het is niet nodig namen te noemen, omdat het niet gaan om wie dat zegt maar over wat er gezegd wordt), aan het woord van over de problemen waarmee de euro en de eurozone te maken heeft.

Op de vraag wat er zou gebeuren als de eurozone uiteen zou vallen, volgde als reactie ‘meneer, eurozone valt niet uiteen.’ Dat mag, het is een mening. Maar zoals elke mening moet die onderbouwd zijn. En daar ging het fout.

Het argument was ‘als dat gebeurt dan volgt er een ramp, waarbij de huidige crisis niets is.’ Ik moest onmiddellijk denken aan een Nederlandse minister een paar jaar geleden toen we ons mochten uitspreken over de Europese Grondwet. Het licht zou uitgaan voor Europa en er kunnen zelfs oorlogen komen als Nederland ‘nee’ zegt. Nederland heeft ‘nee’ gezegd maar de Europese lichten branden nog even fel en er kwam wel een oorlog (bijna) maar dan tussen Noord- en Zuid-Korea, jaren later.

Terug naar de europroblemen.

Waarom zou het dan een ramp worden volgens die prominente Nederlander? ‘Omdat wij veel exporteren en zeker naar andere Europese landen’. Als sommige andere landen, zoals Italië, een eigen munt zouden herinvoeren, dan raakt dat ons via de export. Dat woord, namelijk ramp, viel er weer.

Dat is waar, wij exporteren veel en inderdaad, vooral naar andere Europese landen. Maar als ik me niet vergis zijn we niet sinds 1 januari 1999, toen de euro er kwam, ineens gaan exporteren. Wij hebben altijd veel geëxporteerd en dat leverde ons altijd heel veel op. En landen zoals Italie, Griekenland en Portugal devalueerden altijd om de haverklap hun munt ten opzichte van de mark en de gulden, maar onze bedrijven hebben dat keer op keer overleefd. Ik wil niet zeggen dat er geen pijn zou zijn, alleen dat een ramp van apocalyptische omvang overdreven is. Bovendien: ‘de rest van Europa’ is meer dan Italië of Griekenland.

En zo zijn er nog meer zaken die lukraak geroepen worden, die noch in de cijfers noch in de historie steun vinden. Wat dacht u van een andere veelgenoemde argument, dat als de euro zou verdwijnen de nieuwe munt in Nederland en Duitsland heel sterk zou zijn. Onze spullen worden dan duur voor anderen en zakt onze export in elkaar.

Ook hier geldt: ik kan me vergissen, maar ik heb altijd geleerd dat het Duitse Wirtschaftswunder te danken was aan een sterke, niet een zwakke mark. En dat de Nederlandse economie een krachtige is dankzij de sterke gulden, niet een zwakke gulden. Alweer een boe-verhaal zonder enige steun daarvoor.

Een eventueel einde van de euro zou ook meteen het einde van de interne markt in Europa en zelfs het einde van de Europese Unie zijn. De EU is opgericht in 1957 (althans een voorloper ervan). De euro kwam er in 1999. Ruim 40 jaar kon de EU dus gewoon functioneren zonder een gemeenschappelijke munt. De EU kan zeker blijven voortbestaan ook als er geen euro meer zou zijn.

De interne markt is wat ingewikkelder. Wat de goederen en vrij verkeer van mensen betreft bestaat die veel langer dan de euro. Wat betekent dat die kan blijven bestaan ook als de euro er niet meer zou zijn.

Wat de diensten betreft, dat is een ander verhaal. Die interne markt is er nu niet eens! Onze eurocommissaris Frits Bolkestein probeerde jaren geleden de Europese dienstenrichtlijn in te voeren, die van de dienstensector een echte interne markt zou maken. De (grote) EU-landen wilden het niet en die dienstenrichtlijn kwam er ook nooit in de vorm die Bolkestein voor ogen had. Dit ondanks aantoonbaar grote economische voordelen voor alle landen.

Zeggen dat een eventuele einde van de euro ook het einde van de interne markt voor diensten zou zijn, kan per definitie niet omdat die interne markt er niet is in Europa, met of zonder de euro. Bovendien: een interne markt zonder een gemeenschappelijke munt kan heel goed.

Tot slot een blik naar het inflatiefront. Einde van de euro zou ook het einde van de prijsstabiliteit zijn. Vooral Jean-Claude Trichet, President van de Europese Centrale Bank, laat geen kans voorbij gaan te roepen dat de inflatie heel laag is sinds de ECB het monetair beleid in de eurozone over heeft genomen van de nationale centrale banken.

Dat is waar. Alleen als het alleen door het toedoen van de ECB zou komen dat de inflatie laag is, waarom was die het afgelopen decennium overal in de wereld laag? Wat ik wil zeggen, en dat heb ik uitvoerig omschreven in mijn boek ‘Het inflatiespook’, is dat de inflatie WERELDWIJD is gedaald SINDS 1982 (dus niet sinds 1999) door een PERFECTE COMBINATIE VAN GUNSTIGE FACTOREN. Dat allemaal heeft heel weinig, om niet te zeggen niets, met de oprichting van de ECB te maken.

Wat op zijn beurt betekent dat de inflatie laag kan zijn ook als de euro zou verdwijnen. Ik zou zelfs nog verder gaan en zeggen dat de kans dat de inflatie fors zal oplopen groter is als de ECB zo blijft doorgaan de komende jaren.

Toen ik de radio iets later weer aan deed, was er een gesprek te horen over een ander onderwerp. Daarna ging de radio niet meer uit.

Overigens: ik was, ben en blijf een groot voorstander van economische integratie in Europa en vind dat het hebben van een gemeenschappelijke munt veel voordelen brengt. Het moet alleen goed gedaan worden en de steun van de bevolking moet er zijn. Met dit soort indianenverhalen wordt die toch al niet geweldige steun, verder op het spel gezet.