donderdag 9 december 2010

Duurder is het sleutelwoord

‘Vanaf januari moet er meer betaald worden voor winterbanden. De prijzen zullen met ongeveer 5 procent toenemen. De enorm gestegen rubberprijzen zijn hier debet aan.’  Zo begon onlangs een artikel op website rtlz.nl.

Winterbanden zijn erg populair dit jaar. Heel Nederland was (en sommige delen zijn dat nog steeds) bedekt met een dik pak sneeuw. Wie in de ochtend of na een bezoek aan de supermarkt moeite had met zijn auto vooruit te komen, ging vaak de volgende dag snel richting zijn garage om een set winterbanden aan te schaffen. En dan gaat een oeroude economische wet in: een snelle stijging van vraag betekent dat aanbod achterblijft en de prijs omhoog vliegt.

Maar de prijs steeg niet alleen door toenemende vraag. Was dat maar waar, dan was er weinig aan de hand. (Winter)banden zijn ook duurder doordat rubber duurder is. In een korte periode steeg de prijs ervan met ruim 100 procent. Ik ken voorbeelden van bedrijven die spullen uit China halen, gemaakt van rubber, die al maandenlang te horen krijgen dat de prijzen hoger zijn dan een maand eerder. Opgeteld komt de prijsstijging al gauw op tientallen procenten. Bedrijven berekenen dat vroeger of later door natuurlijk.

Is dat inflatie? Als we het alleen over winterbanden hebben nee. Van prijsinflatie is sprake wanneer goederen en diensten over een breed scala stijgen. Maar winterbanden zijn niet het enige product dat duurder wordt. Heeft u onlangs uw auto volgegooid bijvoorbeeld? Of boodschappen gedaan? Uw brood is wellicht niet duurder geworden maar volgens de Nederlandse bakkers gaat dat de komende maanden veranderen omdat de prijs van graan aanzienlijk hoger is dan een paar maanden geleden.

Zoals de site die hoort bij mijn boek heet inflatiekomteraan.nl al aangeeft, inflatie komt er inderdaad aan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten