De Europese Centrale Bank (ECB) verwacht dat de voedselprijzen dit jaar verder stijgen, valt te lezen in het jongste maandbulletin van de centrale bank.
Het is volgens de bank onzeker of de voedselproductie snel genoeg kan groeien om aan de toenemende vraag te voldoen. Zoals ik uitvoerig beschreven heb in mijn boek Het Inflatiespook, neemt de vraag naar voedsel vooral in opkomende landen toe, omdat de welvaart er hard stijgt. De economische groei in China bedroeg vorig jaar, het crisisjaar in de wereldeconomie nota bene, 10 procent.
De komende jaren zal dat niet anders zijn, niet alleen in China maar ook andere opkomende landen. Met als gevolg dat de vraag naar voedsel zal blijven stijgen. Bekijken we een en ander door de verrekijker, dus het komend decennium, dan zien we nog een kracht opdoemen die de vraag naar voedsel zal aanjagen: bevolkingsgroei.
Kortom, de vraag naar voedsel blijft structureel sterk toenemen terwijl het aanbod daar structureel achter zal blijven.
Dat zal de inflatie in de hele wereld aanjagen. Voor de centrale banken betekent dat dat ze niet meer geloofwaardig vol kunnen houden dat de hogere inflatie, veroorzaakt door stijgende voedsel- en energieprijzen, iets tijdelijks is. Het is veel meer een structurele ontwikkeling.
Dat, op zijn beurt, betekent niets anders dan dat de centrale banken nu moeten handelen om erger te voorkomen.
Natuurlijk, dat zou vooral de zwakke eurolanden zoals Griekenland, Spanje, Portugal en Ierland slecht uitkomen. Maar laten we niet vergeten dat bij de oprichting van de ECB de centrale bank als taak heeft gekregen zorgen voor lage inflatie, niet beleid afstemmen op een paar zwakke landen.
Het is geruststellend te horen dat enkele bestuursleden van de ECB openlijk hinten op een strenger monetair beleid in de nabije toekomst. Het losse monetaire beleid moet op tijd worden losgelaten, waarschuwde de Italiaanse ECB-bestuurder Lorenzo Bini Smaghi onlangs. Door te lang vast te houden aan het buitengewoon soepele beleid kan de basis worden gelegd voor toekomstige onevenwichtigheden, zei hij tijdens een toespraak in Milaan.
Het wordt wel spannend om te zien of die woorden uitmonden in daden. Hoewel de centrale bank op papier onafhankelijk is, moet ze dat in moeilijke tijden, lees nu, laten zien.
Het is volgens de bank onzeker of de voedselproductie snel genoeg kan groeien om aan de toenemende vraag te voldoen. Zoals ik uitvoerig beschreven heb in mijn boek Het Inflatiespook, neemt de vraag naar voedsel vooral in opkomende landen toe, omdat de welvaart er hard stijgt. De economische groei in China bedroeg vorig jaar, het crisisjaar in de wereldeconomie nota bene, 10 procent.
De komende jaren zal dat niet anders zijn, niet alleen in China maar ook andere opkomende landen. Met als gevolg dat de vraag naar voedsel zal blijven stijgen. Bekijken we een en ander door de verrekijker, dus het komend decennium, dan zien we nog een kracht opdoemen die de vraag naar voedsel zal aanjagen: bevolkingsgroei.
Kortom, de vraag naar voedsel blijft structureel sterk toenemen terwijl het aanbod daar structureel achter zal blijven.
Dat zal de inflatie in de hele wereld aanjagen. Voor de centrale banken betekent dat dat ze niet meer geloofwaardig vol kunnen houden dat de hogere inflatie, veroorzaakt door stijgende voedsel- en energieprijzen, iets tijdelijks is. Het is veel meer een structurele ontwikkeling.
Dat, op zijn beurt, betekent niets anders dan dat de centrale banken nu moeten handelen om erger te voorkomen.
Natuurlijk, dat zou vooral de zwakke eurolanden zoals Griekenland, Spanje, Portugal en Ierland slecht uitkomen. Maar laten we niet vergeten dat bij de oprichting van de ECB de centrale bank als taak heeft gekregen zorgen voor lage inflatie, niet beleid afstemmen op een paar zwakke landen.
Het is geruststellend te horen dat enkele bestuursleden van de ECB openlijk hinten op een strenger monetair beleid in de nabije toekomst. Het losse monetaire beleid moet op tijd worden losgelaten, waarschuwde de Italiaanse ECB-bestuurder Lorenzo Bini Smaghi onlangs. Door te lang vast te houden aan het buitengewoon soepele beleid kan de basis worden gelegd voor toekomstige onevenwichtigheden, zei hij tijdens een toespraak in Milaan.
Het wordt wel spannend om te zien of die woorden uitmonden in daden. Hoewel de centrale bank op papier onafhankelijk is, moet ze dat in moeilijke tijden, lees nu, laten zien.
Door in het jongste maandbericht aandacht te schenken aan voedselprijzen en de conclusie te trekken dat de stijging ervan structureel is, geeft de centrale bank zichzelf een voorzet om de bal straks in te koppen. Ik denk dat dit soort berichten bedoeld zijn geesten rijp te maken voor het onvermijdelijke: dat de ECB de rente zal gaan verhogen. Misschien zelfs later dit jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten