Groot nieuws gisteren in de Amerikaanse krant The New York
Times: Ben Bernanke, de voorzitter van de Amerikaanse centrale bank, de Fed,
heeft naar verluidt tegen vrienden gezegd dat hij zich niet beschikbaar zal
stellen voor een derde termijn als de baas van de Fed. Ik heb dezelfde dag van
veel beleggers, geïnteresseerden maar ook managers en uit de pensioenwereld, veel
vragen gekregen hierover. Allemaal gaan ze over: wat voor gevolgen kunnen er
zijn wat het beleid van de Fed betreft. Dit stuk is mijn antwoord op die vraag.
Eerst even een stukje over de benoemingen, zodat het
duidelijk is waar we over praten. Elk lid van het bestuur van de Fed wordt
benoemd voor een éénmalige termijn van 14 jaar. Een van de bestuursleden wordt
voorzitter, op voordracht van de Amerikaanse President. De termijn als
voorzitter duurt 4 jaar en is níet eenmalig. Bernanke begon aan zijn eerste
termijn als voorzitter begin 2006 onder President George W. Bush. De huidige
President, Barack Obama, droeg Bernanke voor voor de tweede termijn in 2010.
Als Bernanke inderdaad begin 2014 de Fed verlaat – het is uitgesloten
dat hij als bestuurslid zal aanblijven hoewel zijn termijn als bestuurslid tot
31 januari 2020 loopt – wat gaat er dan gebeuren? Natuurlijk wordt er een nieuwe
voorzitter gekozen.
Als Mitt Romney de komende Amerikaanse
presidentsverkiezingen wint, zal hij waarschijnlijk zijn economisch adviseur (die ook George W. Bush adviseerde) en de Harvardse hoogleraar Gregory Mankiw voordragen
als opvolger van Bernanke.
Blijft Obama daarentegen zitten in het Witte Huis, dan
schijnt voormalig Amerikaans minister van Financiën Lawrence Summers de
opvolger te zullen zijn. Een andere mogelijkheid is dat de huidige
vice-voorzitter, Janet Yellen, gepromoveerd wordt (zij zou daarmee de eerste
vrouw op die positie zijn en überhaupt de eerste vrouw als baas van een van de
belangrijke centrale banken in de wereld).
Als Mankiw Bernanke opvolgt, dan zal hij zeer moeilijk zijn
wil kunnen opleggen aan het Fed-bestuur. De overige leden ervan zijn namelijk
bijna allemaal benoemd door Barack Obama, waardoor het Fed-bestuur behoorlijk
Democrat-leaning is, ofwel er is een hoog Democratengehalte erin. Dat maakt de
kans groot dat er behoorlijke spanningen zullen ontstaan tussen Mankiw en de
rest van het bestuur en daarmee ook tussen de Fed en het Witte Huis.
Het is bovendien een illusie om ervan uit te gaan dat een
door een Republikeinse president benoemde baas van de Fed, per definitie een
strenger monetair beleid zal voeren. Alan Greenspan is het meest recente
voorbeeld van een Republikein die, zoals ik uitgebreid beschrijf in mijn nieuwe
boek ‘Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen’, juist bijna twee
decennia lang aanhoudend (veel) te ruim monetair beleid heeft gevoerd, waardoor
de koopkracht van de dollar enorm is gedaald.
Als Obama wint en Summers of Yellen de Fed gaat besturen,
zal dat gevolgen hebben voor de verwachting van veel economen, waaronder ik,
dat het Westen de komende jaren hoge inflatie mee zal maken?
Zoals ik in ‘Geldmoord’ uitleg, is hoge inflatie de komende
jaren NIET onvermijdelijk. Om die te voorkomen, moeten de centrale banken twee
dingen doen, die in mijn boek uitgebreid aan de orde komen. In mijn ogen
verandert de eventuele komst van Summers, Yellen of Mankiw op de hoogste post
bij de Fed weinig aan de in mijn ogen hoge kans op verder stijgende inflatie de
komende jaren.
Wat de gevolgen van de wisseling van de wacht bij de Fed
kunnen zijn op de waarde van de dollar en de rentes in de VS en elders in het
Westen, daarover kan men een speciaal rapport schrijven. Dat ga ik ook doen de
komende dagen. Dat rapport zal gratis opgestuurd worden naar alle abonnees op
mijn gratis nieuwsbrief.
Pensioenfondsen en bedrijven die veel met
renteontwikkelingen te maken hebben, kunnen per mail contact opnemen voor dat
special report.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten