Het
economisch horrorverhaal gaat tegenwoordig als volgt: er was eens het gevaar
van deflatie. In alle landen waren politici, centrale bankiers, zelfbenoemde
experts etc er als de dood voor. Waarom? Als spullen goedkoper worden, wat dát
is deflatie, dan gaan mensen niets meer kopen omdat alles toch, als ze even
wachten, goedkoper zal worden. En omdat zij op hun geld blijven zitten,
ontstaat er enorme werkloosheid, winkels gaan sluiten, nog meer werkloosheid
etc. Het is alsof een land door een enorme overstroming, een krachtige
aardbeving en een zeer besmettelijke epidemie tegelijk wordt getroffen.
Het enige
probleem is dat de feiten iets heel anders laten zien. Alleen met oogkleppen op
is het lastig die feiten te zien, zelfs als iemand dat zou willen.
Zo is het
een feit dat er in Japan niets van dat alles te zien is. Waarom is Japan
relevant? Omdat dat het enige Westerse land is dat in de moderne geschiedenis,
in dit geval sinds 1992, met jaren van deflatie te maken heeft gehad. Als er
dus ergens in het Westen de werkloosheid torenhoog zou moeten zijn, nauwelijks
winkels in de straten, economie niets voorstelt en levensstandaard gelijk aan
die van de armste landen ter wereld, dan toch zeker in het land van de rijzende
zon. In de praktijk is de consumptie er echter gewoon gestegen, bedraagt de
werkloosheid er 3,5 procent, in het straatbeeld is winkel na winkel te zien
waar van alles te koop is én waar Japanners niet alleen kijken maar ook kopen.
Japan is één van de meest innovatieve economieën ter wereld en de
levensstandaard is er zeer hoog.
Deze week
kwamen er nog enkele feiten bij. Neem Apple, het bedrijf dat ons iPhones en
iPads geschonken heeft. Onlangs is iPhone 6 gelanceerd. Die is technisch beter
dan zijn voorganger, iPhone 5 maar kost wel hetzelfde als iPhone 5 bij de
introductie daarvan in 2012. Je kunt dus zeggen dat de koper meer iPhone voor
zijn euro krijgt. Anders gezegd: die smartphone is in feite goedkoper geworden.
En dat had
dus moeten leiden tot teleurstellende verkopen. Immers, wie wacht op iPhone 7
krijgt nóg meer iPhone voor zijn euro. De lege stoepen – kuch – voor de deuren
van Apple winkels in de wereld deden het ergste natuurlijk al vermoeden. Die
lange rijen die u waarschijnlijk op de foto’s zag, dat waren mensen die in de
rij stonden voor een winkel verderop waar ze alles 10 procent duurder hadden
gemaakt, dán geef je je geld namelijk wel uit!? Afijn, begin deze week maakte
Apple wat verkoopcijfertjes bekend. En inderdaad: het bedrijf verkoopt slechts
5 exemplaren van zijn iPhone 6…PER SECONDE! Het bedrijf verdiende in het derde
kwartaal van dit jaar 8,5 miljard dollar wat bijna 13 procent méér is dan een
jaar eerder. Apple-baas Tim Cook verwoorde het prima toen hij zei dat Apple ‘op
dit moment alles wat we kunnen maken, verkopen’.
Maar dat is
Apple, dat is één bedrijf. Op macro-economisch niveau geldt wel degelijk dat
deflatie tot minder consumptie leidt. Wederom: hoe zit het met Japan? Te ver
weg? Laten we dan wat dichter bij huis kijken. Sterker nog, laten we ín eigen
huis kijken.
Inflatie in
Nederland daalt sinds het begin van dit jaar. Je zou dus verwachten dat we en
masse erop rekenen dat de prijzen over enkele maanden echt zullen dalen en
gezellig wachten met ons geld uitgeven. Het Centraal Bureau voor de Statistiek
(CBS) houdt onder meer bij óf we dat doen. En wat blijkt? De stijging van onze
consumptie is in vier jaar niet zo groot geweest! Niets koperstaking, niets
minder omzet bij de winkeliers, maar méér shoppende landgenoten en rinkelende
kassa’s.
Je zou ook
denken dat als deflatie het ergste is wat een economie kan overkomen, denk aan
massawerkloosheid en verpaupering van de binnensteden, het vertrouwen van de
consument harder zou dalen dan de populariteit van het kabinet Rutte-zoveel. In
de praktijk stijgt het consumentenvertrouwen van de Nederlander sinds begin dit
jaar. Ik vermoed dat het geen toeval is dat de inflatie in Nederland sinds het
begin van dit jaar is gaan dalen.
Tot slot de
werkloosheid. Die is sinds de inflatie in Nederland ‘gevaarlijk’ is gaan dalen,
níet toe- maar afgenomen!
Lagere
inflatie betekent dat de koopkracht van de Nederlander stijgt. Dankzij die
daling van de inflatie sinds het begin van dit jaar, maakt de Nederlander iets
mee wat hij/zij in jaren niet heeft meegemaakt: zijn/haar loon stijgt harder
dan de prijzen! Dat doet inderdaad wonderen voor de koopkracht. En daarom neemt
ons vertrouwen toe en stijgt de consumptie in ons land.
Stelt u zich
nou voor dat álle prijzen sinds het begin van dit jaar met 5 procent waren
gestegen, zoals verschillende analisten, journalisten, economen en anderen
hoopten? Ik denk dat het CBS de grootste daling van de consumptie ooit zou
hebben gemeld en de werkloosheid veel hoger was geweest dan nu.
In mijn boek
Geldmoord besteed ik veel aandacht aan het feit dat deflatie a) veel meer dan
inflatie, historisch bezien, een normaal verschijnsel is, b) juist bij
technologische vooruitgang veel logischer is dan inflatie en c) lang niet
altijd een slechte zaak is.
Trouwens,
tot slot wil ik u, de bezoeker van mijn blog, wijzen op dit project voor een goed doel.
Edin, ik denk dat centrale bankiers niet zozeer bang zijn voor prijsdalingen, want da's inderdaad de normaalste zaak van de wereld, maar eerder bang zijn voor monetaire deflatie, zeg maar structurele krimp van de geldhoeveelheid. Dat heeft niet alleen tot gevolg dat prijzen van producten dalen, maar ook de prijs van arbeid. Op zich is dat geen ramp, maar de schulden krimpen niet mee en da's niet zo prettig. Overigens verwacht ik niet dat de geldhoeveelheid hard zal krimpen, tis eerder een stagnering van de groei ervan.
BeantwoordenVerwijderen